FLY-en, wat is dat dan? Bekentenis en Start met GLIMMEN!!!!

Ik ben een 'overtuigd FLY-er' of 'FLY-ster', ook wel  FlyBaby genoemd. Dat is iemand die de systematiek van de FlyLady volgt voor het elimineren van CHAOS (can't have anyone over syndrome, oftewel ik kan niemand op bezoek hebben syndroom) en zorgen voor RUST in je leven, huis en relaties, maar vooral ook je hoofd. 

Ik kan het iedereen aanraden. Ik merk echter dat mensen vaak denken 'jaja... het zal wel' en het allemaal wat vaag vinden OF ze vragen 'wat is het dan?'. Mensen vragen mij ook vaak 'hoe kan het dat je daar allemaal tijd voor hebt?'... of 'hoe krijg je dat allemaal gedaan?'. Of zeggen.. voor mij érg grappig: maar jij bent zo georganiseerd....

Geloof me. Dat is niet van nature zo. Het is aangeleerd en jij kunt dit ook! écht waar!!!!

In 2015 was ik het ineens zat. Ik kwam thuis en het voelde als 'zooitje'. Ondanks een goed salaris, was het toch aan het einde van de maand vaak zo dat ik 'naast het geld greep' en gebruik moest maken van het 'reservepotje'. Een kapotte dakgoot hielp niet mee, evenals een gebroken kies (nagenoeg op hetzelfde moment en beiden kostten behoorlijk wat geld). De druppel was dat ik met een (duur) tijdschrift thuis kwam en toen ik het in de lectuurmand legde, er al een exemplaar in lag. Schaam ik me daarvoor? JA!!! of eigenlijk ... daar schaamDE ik me voor. Ik weet echter dat als ik die schaamte voorbij durf te stappen ik misschien - al is het maar één - iemand kan helpen. 

Maar hoe pak je dingen dan aan? Tot dan toe had ik iedere keer hele dagen getracht alles in één keer op orde te krijgen. Dagen alles uitmesten, ordenen, van de ene naar de andere plek verschuiven onder het mom van 'dan ziet het er netjes uit' om dan na enkele weken er achter te komen dat het weer een zooitje is (en dan nog niet eens te hebben over dat j
e eigenlijk niks meer kunt vinden...want die logische plek bleek helemaal niet zo logisch... ). 

Ik kwam op een site uit die 'FlyLady.org' heette. FLY is een afkorting van 'Finally Loving Yourself', oftewel 'Eindelijk van Jezelf Houden'. Ik besloot het een kans te geven, ondanks de ontzettend - wat ik noem - happy-peppie, soms overdreven Amerikaanse aanpak en ik besloot ook om het echt te volgen zoals het beschreven was. 

Nu - 6 jaar later- 'FLY' is nog steeds. Mijn huis is 'op orde', evenals mijn financiën en zoals de 'FlyLady' belooft: je hebt daardoor ook ruimte in je hoofd om andere dingen op te pakken en naar anderen om te kijken. Het gaf me de ruimte om te kunnen stoppen met roken zonder weer voor de tigste keer terug te vallen. Het gaf me financiële ruimte om (nagenoeg helemaal) biologisch te eten en duurzaam dingen te kopen (want duurzame kleding is wat duurder dan 'gewone kleding'). Het gaf me de ruimte om te gaan wandelen (tot grote afstanden aan toe). Het gaf me de ruimte om weer mijn opleiding natuurgeneeskunde (fytotherapie, massagetechnieken, ontspanningscoach, etc) op te pakken...maar het gaf me ook die innerlijke rust met niet meer overal schuldig over te voelen... 

Benodigdheden voor een glimmende gootsteen...

De systematiek is gebaseerd op routines en gewoonten aanleren.  Als je eenmaal een gewoonte hebt aangeleerd, voeg je die toe aan de routine van dat moment van de dag. Routines zorgen er voor dat je alles op de automatische piloot doet en dat het weinig moeite kost. Verder zijn dingen 'achter je kont opruimen' en alles doen wat je leven (morgen) makkelijker maakt, dingen die onderdeel uit maken van het 'FLY-en'. De sleutel is echter ook: BABYSTAPJES. Niet alles in één keer willen doen.

Voor mensen die 'van nature georganiseerd' zijn lijkt de systematiek 'buitenaards' en vreemd. Maar voor mensen - zoals ik- die van nature chaotisch zijn óf te perfectionistisch is het hebben van deze handvatten een verademing. Een perfectionist doet namelijk NIKS als er geen tijd genoeg is om het PERFECT te doen, je roept daarom continue 'ik heb geen tijd om...'. Terwijl stiekem dit niet het geval is, we maken de zin namelijk niet af.... 'ik heb geen tijd om het perfect te doen' is de complete zin.  Daarnaast willen we ook alles in één keer doen. Die laatste kriebelt bij mij in sommige gevallen nog steeds, geef ik zo toe, maar als je het daarna niet bijhoudt omdat het 'niet goed genoeg kan', dan is die glans van die prestatie er snel af. 

Maar wat ís het dan?  

Het is dus een systeem. Een methode. Je bouwt routines op en gewoonten. Eén (baby)stapje per keer. Die routines zorgen er voor dat je een automatische piloot creëert. Door dagelijks een klein beetje te doen, hoef je niet alles in één keer te doen op één dag. Je gaat er voor zorgen dat je die dingen doet die dingen gemakkelijker voor je maken en zorgen dat je minder stress hebt.  Je doet alles in blokjes van 15, 10, 5 of zelfs 2 minuten, íets doen is altijd beter dan níets doen en ook imperfect uitgevoerd is nog altijd beter dan niet uitgevoerd. 

• Je hebt ten minste een ochtend en een avondroutine; die wordt groter naar mate je meer gewoonten eigen maakt. 
• Je hebt ook een dagelijkse 'focus' iets dat je specifiek die dag doet. 
• Je huis verdeel je in zones en iedere week van de maand richt je je op die specifieke zone
• Je doet íets in plaats van niets, ook al is het imperfect (in jouw gedachten)

Het start echter allemaal met 'de Glimmende' of 'de Glanzende' Gootsteen. 

Werkt dat echt?  JA!!! dat werkt écht...

Dus. Als je wilt weten HOE ik zoveel tijd heb. Hoe het kan dat ik alles lijk te kunnen in een beperkte tijd... wat je ook invult... Ik ben écht begonnen met die glanzende gootsteen... écht waar. Als je dus ook die rust, controle etc. wilt hebben, neem dan die eerste stap en blijf vervolgens babystapjes nemen en dan beloof ik dat JIJ er ook komt!

Ik houd een site bij in het Nederlands (met toestemming van de FlyLady zelf!) : www.funtestic.nl/flysite.

en ja... ik heb óók mijn 'glanzende gootsteen' vlogje gemaakt :-D 

Dus stel niet langer dingen uit en probeer dit eens voor een maandje... als het niet bevalt kun je er altijd nog mee stoppen en één keer gemist is het geen probleem, je 'springt er weer in' waar we zijn!

I test, therefore I learn. I learn, therefore I test.

[This blog was originally published as Dutch article in TestNet Nieuws
(http://nieuws.testnet.org/vak/ik-test-dus-ik-leer-ik-leer-dus-ik-test/)]

In one of my previous blogs I wrote about the centipede and while I wrote it with sarcasm in mind, especially when working in consultancy it becomes evident -with all the hiring-desks and brokers that have nested themselves between client and supplier- that the illustrated jack-of-all-trades is actually asked for. 

Hiring agencies and selection desks use (a form of) semantic tests (checks) to see if the requested data and - if applicable- the accompanying certificate - is in the resumé. Every tester knows - off course- that a semantic test is there to verify the validity of inputs and not - while the name might suggest otherwise- an elementary comparrisson technique that is necessary to thouroughly test functionality based on pseudocode or similar specifications. 

While I was hoping that my years of experience would get me somewhere nowadays, nothing is less true. No certificate: no job. So I had to go back to school and 'hit the books' to be able to test again. Much of the requested certificates are (based on) knowledge that I already have experience in in practice but I never got the official certificate. So I had to study again, Especially since practice now seemed a pitfall for the exam. The exam has questions with multiple choice answers which are derived directly from the theory. I figured out very quickly by doing practice-exams that I started doubting the answers because in practice, the solutions are never applied so black-and-white as the anwers describe OR in practice a combination of answers is applied. The exam demands the 'most fitting answer', but in practice that is dependent on the situation...

Letting go the thought of 'that is the way things work' for the benefit of 'this is how it is described in theory' was an eye-opener for me. How many times did I myself explain to somebody that was starting as tester "yes, the theory might say that, but in practice it works like this...". In this case it is "yes, in practice you are doing it like this, but the theory states that..." And then I was also bothered during the exam by the thought: "I think it is like this in practice, but the theory probably is stating this..." and afterwards when checking the answers it seemed that my knowledge of how I would have done it in practice, was the right answer. It is a big hassle to relearn everything that I learned in my early days when I began as tester after all these years of practice. The saying is 'as the twig is bent, the tree is inclined' but aparently testing this is easier said than done.

Another eye-opener was that I thought that 'SINO' (SCRUM in Name Only) and thus SCRUM-mis-use was very common. Well, than you should dive into 'Prince2'... 'PINO' (Prince2 in name only) and the mis-use of that name is far more serious and widespread than or will every be the case than with SINO. Did you know for example that testing and quality (yes, yes!) is an embedded part of Prince2? Did we as testers got fooled by project managers that were able very skillfully hide testing under the carpet... I have seldom seen an exception report or have seen one rule in a risk ledger which Prince2 describes as one of the deliverable to a steering committee when an activity can't be executed according to plan of when there's an increased risk. Read: when not enough testing can be done or testing cannot start on time (of finished in time)... well... never too late to learn...

Also in the upcoming year(s) 'learning' seems to be the trend at various (test)conferences, as it has been the passed years with themes like "Learning to test, testing to learn'  (EuroSTAR)  and ' “Verbreed je basis: nieuwe vaardigheden voor testers!” (TestNet).  These conferences point out the importance of learning in practice and learning new skills. I'm willing to bet that one skill isn't thaught and that is the learning itself. One needs to learn to learn! Where the theory ends in practice, when to apply theory and when in practice one needs to use theory as basis for argumentation. But HOW you should do that, isn't thaught. 

In my experience (learning) the theory is increasingly seen as something 'dirty', let alone that we verify the learned by doing an exam ánd getting a certificate for it. The certificate isn't saying anything about the skill of the tester. But I find this a very black-and-white line of thought. Especially 'us testers' should know the importance of verification, validation and even falsification and we finalize this by writing a report. If I would state that the report doesn't say anything about how the systems performs it would be totally quatsch. We know exactly how the tests were performed and how the system (does not) perform, but the report reflects what we have tested. 

Learning and doing are entwined and  -for me- also getting a certificate is part of that. Because I can be convinced of my skills and knowledge, but my future employer likes to have that in writing and would like the evidence by seeing a certificate. And that is why this verifying and falifying centipede is still studying actively on upcoming exams. I test, so I learn and I learn, so I test!