Voor wie het nog niet weet. Het OMT is het 'outbreak management team'. Het Outbreak Management Team (OMT) is een Nederlands adviesorgaan dat de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) en de Ministeriële Commissie Crisisbeheersing (MCCb) adviseert bij de bestrijding van een epidemie; het advies beperkt zich tot de medische invalshoek van de epidemie.
Op de site van het RIVM is ook het volgende te lezen: De OMT-leden geven onafhankelijk advies. Om transparant te zijn en belangenverstrengeling te voorkomen, vult elk lid voor een OMT een belangenverklaring in. Deze ‘Code ter voorkoming van oneigenlijke beïnvloeding door belangenverstrengeling’ vraagt informatie over (neven)functies, persoonlijke financiële belangen en onderzoeksgelden.
Deze tekst staat op een vrij prominente plek op de site waar de uitleg over het OMT staat, dus -blijkbaar- verwacht men al vragen omtrent de integriteit van de leden van het OMT, lijkt mij het doen overkomen.
En dat is niet zo gek, want laten we wel wezen. Als ineens jouw bedrijfje "testfaciliteiten voor bacteriën en virussen" het ineens supergoed doet door een laten we zeggen 'COVID-epidemie' dan is de waarschijnlijkheid dat je NIET wilt dat deze voorbij is vrij hoog. Dat geldt ook voor mensen die aandelen hebben in medicijnen die een ziekte niet zo zeer verhelpen, maar 'verlichten'. Je wilt immers niet dat iets voorbij is, maar iets zo lang mogelijk in stand houden om jouw 'verlichtende medicijn' te kunnen verkopen is des te meer aannemelijk.
Nu is een financiële 'trail', gemakkelijk na te gaan. Dus zullen de OMT-ers ongetwijfeld een financiële verstrengeling of niet najagen OF - waarschijnlijker- heel goed maskeren en via-via-via-via- geregeld hebben. Waar echter niet op wordt getoetst is 'emotionele belangenverstrengeling'.
Iedereen die gepest is, een buitenbeentje was of anderzijds niet behept is met een enorme vriendenkring en tot de 'gezelschapsdieren' of 'gangmakers' wordt gerekend, weet waar ik het over heb.
Stel je behoort tot die zojuist genoemde groep. Op een gegeven moment maak je iets heel bijzonders mee. Laten we voor het voorbeeld zeggen: je zit in een bus onderweg naar een vakantiebestemming en die bus verongelukt, maar iedereen overleeft het op miraculeuze wijze doordat jij wist hoe je iedereen uit die bus moest krijgen.
Het eerste de beste verjaardagsfeest, bedrijfsborrel en weet ik niet wat waar ze je nooit zagen staan ben JIJ ineens het middelpunt. Je kunt je heldhaftige verhaal keer op keer doen en je laaft jezelf aan al die aandacht die je krijgt... na jaren het verhaal te hebben kunnen vertellen, wordt de aandacht er voor steeds minder. Je probeert nog hier-en-daar een stukje van de heroïek te poneren, maar DIE spotlight is helaas verder gegaan. Je behoort weer tot die 'muurbloemen-populatie' van oninteressante personen en je betrapt je er op dat je stiekem wilt dat er weer iets rampzaligs gebeurd waar je de held kunt zijn...
En dat is waar ik in de context van een OMT dus bang voor ben en niet alleen voor deze groep, maar ook voor de 'Viruswaanzinwappies'. Dansleraren die eigenlijk nooit zo bijzonder waren, maar nu door stennis en media-aandacht op een (te hoog) voetstuk worden geplaatst door de media en hun wappie-volgelingen.
Kijk eens naar deze personen. Hoewel iedereen op zich staand uniek is en op zich staand ongetwijfeld een pracht mens. Ik durf te wedden dat er ook mensen bij zitten die in hun specifieke vakgebied al veel bekendheid genieten. Maar de COVID-media aandacht is er één van natuurlijk een heel andere orde.
Eerst was je een - zij het in je vakgebied of kring misschien zeer gewaardeerde en erkende - persoon waar buiten je vakgebied nog nooit iemand van had gehoord. Plots ben je DE man waar de regering naar luistert EN die macht heeft om iets wel /niet te gunnen. Jouw oordeel bepaald of een dierentuin wel of niet bezocht gaat worden de komende maanden. Jouw oordeel bepaald of iemand op een stairmaster in een partytent staat de sjouwen of gewoon in een sportschool terecht kan. Jij bent diegene waar de overheid zich aan ergert. Jij bent diegene waarvan de overheid juist wil dat je je mond houdt.
De media schrijft over je.
De mensen geven je positieve of negatieve aandacht. Maakt niet uit; HET IS AANDACHT.
Je wilt dat het nooit stopt, al die jaren van bewegen in jouw leszaaltje. Al die jaren dat je ouders WEL een luis in de pels konden zijn van de overheid, maar jij in je majot stond rond te huppelen in een schooltje en je dreadlocks het enige waren waar mensen commentaar op hadden.
De ene wil dus dat het nooit stopt, die wil dat mensen zoveel mogelijk bij elkaar komen. Dat de COVID-regels weg worden gedaan. Zolang COVID er is, heeft hij het podium om te ageren. De andere wil dat het óók nooit stopt, maar dan qua regelgeving en maatregelen. Hoe langer hij de maatregelen kan rekken, hoe langer zijn 'clubje' nog operationeel moet zijn om regering te adviseren.
Vaccinatie? Hij werkt, hij werkt niet, het is een hoax, het is het enige middel... We zien de cijfers terug vallen, oh nee, toch een bejaardenhuis dat gevaccineerd is en waar TOCH weer infecties zijn. Variant 1 en dan ook variant 2 en 3 en 4... het lijkt maar niet op te houden...
Beide kanten van het verhaal zijn nu DE verhaalmakers op het (niet te houden) feestje...
In mijn optiek moet je dus niet alleen kijken naar het financiële voordeel maar ook naar de emotionele belangenverstrengeling van diegenen die nu het meest in de media verschijnen...
Wat als men helemaal niet wil dat het voorbij gaat....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten